The celebrated voyage of the Argonauts was brought about in this way. Pelias had expelled his brother Aeson from his kingdom in Thessaly, and had determined to take the life of Jason, the son of Aeson. Jason, however, escaped and grew up to manhood in another country. At last he returned to Thessaly; and Pelias, fearing that he might attempt to recover the kingdom, sent him to fetch the Golden Fleece from Colchis, supposing this to be an impossible feat. Jason with a band of heroes set sail in the ship Argo (called after Argus, its builder), and after many adventures reached Colchis. Here AeÉtes, king of Colchis, who was unwilling to give up the Fleece, set Jason to perform what seemed an impossible task, namely to plough a field with certain fire-breathing oxen, and then to sow it with dragon's teeth. MedÉa, however, the daughter of the king, assisted Jason by her skill in magic, first to perform the task appointed, and then to procure the Fleece. She then fled with Jason, and to delay the pursuit of her father, sacrificed her brother Absyrtus. After reaching Thessaly, MedÉa caused the death of Pelias and was expelled from the country with her husband. They removed to Corinth, and here MedÉa becoming jealous of Glauce, daughter of Creon, caused her death by means of a poisoned robe. She was afterward carried off in a chariot sent by the sun-god, and a little later Jason was accidentally killed. 57. THE WICKED UNCLEErant Ólim in ThessaliÁ duo frÁtrÉs, quÓrum alter AesÓn, PeliÁs alter appellÁbÁtur. AesÓn prÍmÓ rÉgnum obtinuerat; at post paucÓs annÓs PeliÁs rÉgnÍ cupiditÁte adductus nÓn modo frÁtrem suum expulit, sed etiam in animÓ habÉbat IÁsonem, Aesonis fÍlium, interficere. QuÍdam tamen ex amÍcÍs Aesonis, ubi sententiam Peliae cÓgnÓvÉrunt, puerum É tantÓ perÍculÓ Éripere cÓnstituÉrunt. NoctÚ igitur IÁsonem ex urbe abstulÉrunt, et cum posterÓ diÉ ad rÉgem rediissent, eÍ renÚntiÁvÉrunt puerum mortuum esse. PeliÁs cum hÓc audÍvisset, etsÍ rÉ vÉrÁ mÁgnum gaudium percipiÉbat, speciem tamen dolÓris praebuit et quae causa esset mortis quaesÍvit. IllÍ autem cum bene intellegerent dolÓrem Éius falsum esse, nesciÓ quam fÁbulam dÉ morte puerÍ finxÉrunt. 58. A FATEFUL ACCIDENTPost breve tempus PeliÁs, veritus nÉ rÉgnum suum tantÁ vÍ et fraude occupÁtum Ámitteret, amÍcum quendam DelphÓs mÍsit, quÍ ÓrÁculum cÓnsuleret. Ille igitur quam celerrimÉ DelphÓs sÉ contulit et quam ob causam vÉnisset dÉmÓnstrÁvit. Respondit ÓrÁculum nÚllum esse in praesentiÁ perÍculum; monuit tamen Peliam ut sÍ quis Únum calceum gerÉns venÍret, eum cavÉret. Post paucÍs annÍs accidit ut PeliÁs mÁgnum sacrificium factÚrus esset; nÚntiÓs in omnÍs partÍs dÍmÍserat et certam diem conveniendÍ dÍxerat. DiÉ cÓnstitÚtÁ mÁgnus hominum numerus undique ex agrÍs convÉnit; in hÍs autem vÉnit etiam IÁsÓn, quÍ Á pueritiÁ apud centaurum quendam habitÁverat. Dum tamen iter facit, Únum É calceÍs in trÁnseundÓ nesciÓ quÓ flÚmine ÁmÍsit. 59. THE GOLDEN FLEECEIÁsÓn igitur cum calceum Ámissum nÚllÓ modÓ recipere posset, ÚnÓ pede nÚdÓ in rÉgiam pervÉnit. Quem cum PeliÁs vÍdisset, subitÓ timÓre adfectus est; intellÉxit enim hunc esse hominem quem ÓrÁculum dÉmÓnstrÁvisset. HÓc igitur cÓnsilium iniit. RÉx erat quÍdam AeÉtÉs, quÍ rÉgnum Colchidis illÓ tempore obtinÉbat. Huic commissum erat vellus illud aureum quod Phrixus Ólim ibi relÍquerat. CÓnstituit igitur PeliÁs IÁsonÍ negÓtium dare ut hÓc vellere potÍrÉtur; cum enim rÉs esset mÁgnÍ perÍculÍ, eum in itinere peritÚrum esse spÉrÁbat. IÁsonem igitur ad sÉ arcessÍvit, et eum cohortÁtus quid fierÍ vellet docuit. Ille etsÍ intellegÉbat rem esse difficillimam, negÓtium libenter suscÉpit. 60. THE BUILDING OF THE GOOD SHIP ARGOCum tamen Colchis multÓrum diÉrum iter ab eÓ locÓ abesset, sÓlus IÁsÓn proficÍscÍ nÓluit. DÍmÍsit igitur nÚntiÓs in omnÍs partÍs, quÍ causam itineris docÉrent et diem certam conveniendÍ dÍcerent. IntereÁ, postquam omnia quae sunt ÚsuÍ ad armandÁs nÁvÍs comportÁrÍ iussit, negÓtium dedit ArgÓ cuidam, quÍ summam scientiam nauticÁrum rÉrum habÉbat, ut nÁvem aedificÁret. In hÍs rÉbus circiter decem diÉs cÓnsÚmptÍ sunt; Argus enim, quÍ operÍ praeerat, tantam dÍligentiam adhibÉbat ut nÉ nocturnum quidem tempus ad labÓrem intermitteret. Ad multitÚdinem hominum trÁnsportandam nÁvis paulÓ erat lÁtior quam quibus in nostrÓ marÍ ÚtÍ cÓnsuÉvimus, et ad vim tempestÁtum perferendam tÓta É rÓbore facta est. 61. THE ANCHOR IS WEIGHEDIntereÁ is diÉs appetÉbat quem IÁsÓn per nÚntiÓs ÉdÍxerat, et ex omnibus regiÓnibus Graeciae multÍ, quÓs aut reÍ novitÁs aut spÉs glÓriae movÉbat, undique conveniÉbant. TrÁditum est autem in hÓc numerÓ fuisse Herculem, dÉ quÓ suprÁ multa perscrÍpsimus, Orpheum, citharoedum praeclÁrissimum, ThÉseum, Castorem, multÓsque aliÓs quorum nÓmina sunt nÓtissima. Ex hÍs IÁsÓn quÓs arbitrÁtus est ad omnia perÍcula subeunda parÁtissimÓs esse, eÓs ad numerum quÍnquÁgintÁ dÉlÉgit et sociÓs sibi adiÚnxit; tum paucÓs diÉs commorÁtus, ut ad omnÍs cÁsÚs subsidia comparÁret, nÁvem dÉdÚxit, et tempestÁtem ad nÁvigandum idÓneam nactus mÁgnÓ cum plausÚ omnium solvit. 62. A FATAL MISTAKEHaud multÓ post Argonautae (ita enim appellÁbantur quÍ in istÁ nÁvÍ vehÉbantur) Ínsulam quandam, nÓmine Cyzicum, attigÉrunt; et É nÁvÍ ÉgressÍ Á rÉge illÍus regiÓnis hospitiÓ exceptÍ sunt. PaucÁs hÓrÁs ibi commorÁtÍ ad sÓlis occÁsum rÚrsus solvÉrunt; sed postquam pauca mÍlia passuum prÓgressÍ sunt, tanta tempestÁs subitÓ coorta est ut cursum tenÉre nÓn possent, et in eandem partem Ínsulae unde nÚper profectÍ erant mÁgnÓ cum perÍculÓ dÉicerentur. Incolae tamen, cum nox esset obscÚra, ArgonautÁs nÓn ÁgnÓscÉbant, et nÁvem inimÍcam vÉnisse arbitrÁtÍ arma rapuÉrunt et eÓs ÉgredÍ prohibÉbant. Ácriter in lÍtore pÚgnÁtum est, et rÉx ipse, quÍ cum aliÍs dÉcucurrerat, ab ArgonautÍs occÍsus est. Mox tamen, cum iam dÍlÚcÉsceret, sÉnsÉrunt incolae sÉ errÁre et arma abiÉcÉrunt; Argonautae autem cum rÉgem occÍsum esse vidÉrent, mÁgnum dolÓrem percÉpÉrunt. 63. THE LOSS OF HYLASPostrÍdiÉ Éius diÉÍ IÁsÓn tempestÁtem satis idÓneam esse arbitrÁtus (summa enim tranquillitÁs iam cÓnsecÚta erat), ancorÁs sustulit, et pauca mÍlia passuum prÓgressus ante noctem MÝsiam attigit. Ibi paucÁs hÓrÁs in ancorÍs exspectÁvit; Á nautÍs enim cÓgnÓverat aquae cÓpiam quam sÉcum habÉrent iam dÉficere, quam ob causam quÍdam ex ArgonautÍs in terram ÉgressÍ aquam quaerÉbant. HÓrum in numerÓ erat HylÁs quÍdam, puer fÓrmÁ praestantissimÁ. QuÍ dum fontem quaerit, Á comitibus paulum sÉcesserat. Nymphae autem quae fontem colÉbant, cum iuvenem vÍdissent, eÍ persuÁdÉre cÓnÁtae sunt ut sÉcum manÉret; et cum ille negÁret sÉ hÓc factÚrum esse, puerum vÍ abstulÉrunt. ComitÉs Éius postquam Hylam Ámissum esse sÉnsÉrunt, mÁgnÓ dolÓre adfectÍ diÚ frÚstrÁ quaerÉbant. HerculÉs autem et PolyphÉmus, quÍ vestÍgia puerÍ longius secÚtÍ erant, ubi tandem ad lÍtus rediÉrunt, IÁsonem solvisse cÓgnÓvÉrunt. 64. DIFFICULT DININGPost haec Argonautae ad ThrÁciam cursum tenuÉrunt, et postquam ad oppidum SalmydÉssum nÁvem appulÉrunt, in terram ÉgressÍ sunt. Ibi cum ab incolÍs quaesÍssent quis rÉgnum Éius regiÓnis obtinÉret, certiÓrÉs factÍ sunt PhÍneum quendam tum rÉgem esse. CÓgnÓvÉrunt etiam hunc caecum esse et dÍrÓ quÓdam suppliciÓ adficÍ, quod Ólim sÉ crÚdÉlissimum in fÍliÓs suÓs praebuisset. CÚius supplicÍ hÓc erat genus. Missa erant Á Iove mÓnstra quaedam speciÉ horribilÍ, quae capita virginum, corpora volucrum habÉbant. Hae volucrÉs, quae HarpÝiae appellÁbantur, PhÍneÓ summam molestiam adferÉbant; quotiÉns enim ille accubuerat, veniÉbant et cibum appositum statim auferÉbant. QuÓ factum est ut haud multum abesset quÍn PhÍneus famÉ morerÉtur. 65. THE DELIVERANCE OF PHINEUSRÉs igitur male sÉ habÉbat cum Argonautae nÁvem appulÉrunt. PhÍneus autem simul atque audÍvit eÓs in suÓs fÍnÍs ÉgressÓs esse, mÁgnopere gÁvÍsus est. SciÉbat enim quantam opÍniÓnem virtÚtis Argonautae habÉrent, nec dubitÁbat quÍn sibi auxilium ferrent. NÚntium igitur ad nÁvem mÍsit, quÍ IÁsonem sociÓsque ad rÉgiam vocÁret. EÓ cum vÉnissent, PhÍneus dÉmÓnstrÁvit quantÓ in perÍculÓ suae rÉs essent, et prÓmÍsit sÉ mÁgna praemia datÚrum esse, sÍ illÍ remedium repperissent. Argonautae negÓtium libenter suscÉpÉrunt, et ubi hÓra vÉnit, cum rÉge accubuÉrunt; at simul ac cÉna apposita est, HarpÝiae cÉnÁculum intrÁvÉrunt et cibum auferre cÓnÁbantur. Argonautae prÍmum gladiÍs volucrÉs petiÉrunt; cum tamen vidÉrent hÓc nihil prÓdesse, ZÉtÉs et Calais, quÍ ÁlÍs erant ÍnstrÚctÍ, in Áera sÉ sublevÁvÉrunt, ut dÉsuper impetum facerent. Quod cum sÉnsissent HarpÝiae, reÍ novitÁte perterritae statim aufÚgÉrunt, neque posteÁ umquam rediÉrunt. 66. THE SYMPLEGADESHÓc factÓ PhÍneus, ut prÓ tantÓ beneficiÓ meritam grÁtiam referret, IÁsonÍ dÉmÓnstrÁvit quÁ ratiÓne SymplÉgadÉs vÍtÁre posset. SymplÉgadÉs autem duae erant rÚpÉs ingentÍ mÁgnitÚdine, quae Á Iove positae erant eÓ cÓnsiliÓ, nÉ quis ad Colchida pervenÍret. Hae parvÓ intervÁllÓ in marÍ natÁbant, et sÍ quid in medium spatium vÉnerat, incrÉdibilÍ celeritÁte concurrÉbant. Postquam igitur Á PhÍneÓ doctus est quid faciendum esset, IÁsÓn sublÁtÍs ancorÍs nÁvem solvit, et lÉnÍ ventÓ prÓvectus mox ad SymplÉgadÉs appropinquÁvit. Tum in prÓrÁ stÁns columbam quam in manÚ tenÉbat ÉmÍsit. Illa rÉctÁ viÁ per medium spatium volÁvit, et priusquam rÚpÉs cÓnflÍxÉrunt, incolumis ÉvÁsit caudÁ tantum ÁmissÁ. Tum rÚpÉs utrimque discessÉrunt; antequam tamen rÚrsus concurrerent, Argonautae, bene intellegentÉs omnem spem salÚtis in celeritÁte positam esse, summÁ vÍ rÉmÍs contendÉrunt et nÁvem incolumem perdÚxÉrunt. HÓc factÓ dÍs grÁtiÁs mÁximÁs ÉgÉrunt, quÓrum auxiliÓ É tantÓ perÍculÓ ÉreptÍ essent; omnÉs enim sciÉbant nÓn sine auxiliÓ deÓrum rem tam fÉlÍciter ÉvÉnisse. 67. A HEAVY TASKBrevÍ intermissÓ spatiÓ Argonautae ad flÚmen PhÁsim vÉnÉrunt, quod in fÍnibus ColchÓrum erat. Ibi cum nÁvem appulissent et in terram ÉgressÍ essent, statim ad rÉgem AeÉtem sÉ contulÉrunt et ab eÓ postulÁvÉrunt ut vellus aureum sibi trÁderÉtur. Ille cum audÍvisset quam ob causam Argonautae vÉnissent, ÍrÁ commÓtus est et diÚ negÁbat sÉ vellus trÁditÚrum esse. Tandem tamen, quod sciÉbat IÁsonem nÓn sine auxiliÓ deÓrum hÓc negÓtium suscÉpisse, mÚtÁtÁ sententiÁ prÓmÍsit sÉ vellus trÁditÚrum, sÍ IÁsÓn labÓrÉs duÓs difficillimÓs prius perfÉcisset; et cum IÁsÓn dÍxisset sÉ ad omnia perÍcula subeunda parÁtum esse, quid fierÍ vellet ostendit. PrÍmum iungendÍ erant duo taurÍ speciÉ horribilÍ, quÍ flammÁs ex Óre ÉdÉbant; tum hÍs iÚnctÍs ager quÍdam arandus erat et dentÉs dracÓnis serendÍ. HÍs audÍtÍs IÁsÓn etsÍ rem esse summÍ perÍculÍ intellegÉbat, tamen, nÉ hanc occÁsiÓnem reÍ bene gerendae Ámitteret, negÓtium suscÉpit. 68. THE MAGIC OINTMENT |