  (XXII.) Hactenus armatae laudes: nunc qualibus orbem moribus et quanto frenet metuendus amore, quo tandem flexus trabeas auctore rogantes induerit fastisque suum concesserit annum, mitior incipiat fidibus iam Musa remissis. 5 Principio magni custos dementia mundi, quae Iovis incoluit zonam, quae temperat aethram frigoris et flammae medio, quae maxima natu caelicolum. nam prima chaos Clementia solvit congeriem miserata rudem vultuque sereno 10 discussis tenebris in lucem saecula fudit. haec dea pro templis et ture calentibus aris te fruitur posuitque suas hoc pectore sedes. haec docet ut poenis hominum vel sanguine pasci turpe ferumque putes; ut ferrum, Marte cruentum, 16 siccum pace feras; ut non infensus alendis |
|
