Frondes est ubi decidant,
Marcescantque rosÆ flatu Aquilonio:
Horis astra cadunt suis;
Sed, Mors, cuncta tibi tempera vindicas.

Curis nata virÛm dies;
Vesper colloquiis dulcibus ad focum;
Somnis nox magis, et preci:
Sed nil, Terrigenum maxima, non tibi.

Festis hora epulis datur,
(Fervens hora jocis, carminibus, mero;)
Fusis altera lacrymis
Aut fletu tacito: quÆque tamen tua.

Virgo, seu rosa pullulans,
Tantum quippe nitent ut nequeant mori?
Rident te? Neque enim soles
PrÆdÆ parcere, dum flos adoleverit.