Op hoogst geestige wijze vertelde de Heer Brown van des heeren O’Neill onverstoorbaren ijver om Hollandsch te willen spreken, en de honderden bokken, die de Brit schoot, deden de toehoorders soms onbedaarlijk lachen, vooral zijn kennismaking met den heer van het bevolkingsregisterbureau, zijn onderhoud met de waschvrouw bij het opmaken der waschlijst, zijn uitstapje naar den Haag, de wijze waarop hij “Have jou pens” vertaalde, en de manier waarop hij zich in verschillende winkels trachtte duidelijk te maken waren hoogst amusant. Maar vooral de teekening van hetgeen daarbij voorviel en was op te merken, gaf ons humor te hooren, zooals we die slechts vinden bij Dickens.

Het Nieuws van Zeist en Driebergen.

In de kleine zaal van het concertgebouw heeft de Heer J. Irwin Brown, die reeds den vorigen winter met groot succes hier ter stede een paar lezingen hield, een volle zaal vaak tot schier onbedaarlijk lachen gedwongen, door zijn lezing. En de velen die hem hoorden en zich af en toe tranen lachten, hebben den redenaar door warme toejuichingen beloond voor het genot hun verschaft,

Alg. Handelsblad.

De typische manier, waarop de Heer Brown het Hollandsch uitsprak, alsmede zijn kalm maar hoogst humoristische wijze van voordragen “deed ’t hem.” De talrijke aanwezigen gierden het telkens uit van ’t lachen, sommige gevallen waren bepaald ook uiterst amusant.

Hun die nog niet het genoegen hadden de Heer Brown te hooren, kunnen wij zeer aanbevelen zulks te gaan doen.

Telegraaf.

Behalve zijn liefde voor de Engelsche literatuur, bezit de Heer Brown ook den kostelijken humor die zoo speciaal Britsch is, dien humor zonder eenige pretentie, maar daarom juist zoo onweerstaanbaar.

Verslag te geven van deze voordracht is ondoenlijk. Men moet die zelf hooren om mee te schateren van ’t lachen.

Rotterdamsch Nieuwsblad.

Dms. Brown heeft ook ditmaal weder veel succes gehad en wij zouden niet weten wat meer te prijzen: zijn schoone “dictie” van verzen, of de geestige manier, waarop hij “a Briton’s Difficulties in mastering Dutch” behandelde. Het laatste bracht de lachspieren heftig in beweging en bij elken “blunder” van den Brit schaterde het publiek het uit.

Van harte hopen wij, dat het Haarlemsche publiek het volgend jaar nog eens in de gelegenheid zal worden gesteld dezen begaafden spreker te hooren.

Haarlemsche Courant.

”... Aan velen in den lande zijn de stukjes, hier in een bundel verzameld, reeds bekend, want de Heer Brown heeft ze op verschillende plaatsen voorgedragen. In een aantal recensies van die voordrachten wordt gewag gemaakt van het onbedaarlijk gelach, dat de voordrager er mee verwekte. Het is ons bij de lezing niet anders vergaan. We konden ons telkens niet houden van het lachen. Het boekje is inderdaad vol onweerstaanbare vis comica.”

Nieuwe Rotterd. Courant.

... Van af de eerste tot de laatste bladzijde spreekt er uit het boekje een schat van gezonden, ongezochten humor, afgewisseld door tal van rake opmerkingen, over misbruiken in onze spreektaal binnengeslopen en zoo geacclimatiseerd, dat we ze nauwelijks meer bemerkten. Zelfs Nurks zaliger nagedachtenis zou het bezit van lachspieren gemerkt hebben, wanneer hem ooit de conversatie tusschen O’Neill en den heer van ’t bevolkingsregister ware medegedeeld.

Als ’t waar is, dat lachen een genezenden invloed op zieken uitoefent, wagen we “An Irishman’s difficulties with the Dutch language” als universeel-geneesmiddel aan te bevelen, op gevaar af, ons schuldig te maken aan onbevoegd uitoefenen der geneeskunde....

De Telegraaf.

... Het is een boekje vooral geschikt voor kniesooren en droefgeestigen. Ze zullen er van opknappen.

De Nederlander.

... Laten ze lachen om het prachtige Hollandsche waschlijstje, om den bliksemafleider en om de “kwast” in het cafÉtje, allen tot mistificaties worden, lachen om zooveel andere dingen, als de moeilijkheden met den postambtenaar, bij het verzenden van een postpakketje of het gesprek met den man van het bevolkingsregister, lachen om het kostelijke briefje waarmee het boekje besluit....

“De Nieuwe Courant”.